Dr. M.F.G.A. Hoes

In 2013 heb ik de opleiding biomedische wetenschappen afgerond aan de Universiteit Maastricht. Vanuit mijn interesse in ontwikkelingsbiologie heb ik de werking en toepassing van geïnduceerde pluripotente stamcellen ontdekt. Hier heb ik me in kunnen verdiepen tijdens mijn promotieonderzoek in de groep van prof. dr. Peter van der Meer in het UMC Groningen bij de afdeling Experimentele Cardiologie. Hier heb ik stamcellen gebruikt om het menselijke hart na te bootsen als model voor de moleculaire werking van hartaandoeningen zonder dat een patiënt invasieve handelingen moet ondergaan. Aan de hand van deze modellen heb ik moleculaire aspecten van het menselijke hart kunnen bestuderen met betrekking tot onder andere: ijzertekort, hypertrofie en hartfalen gerelateerd aan zwangerschap (peripartum cardiomyopathie). In 2019 heb ik na 5 jaar onderzoek mijn proefschrift verdedigd aan de Rijksuniversiteit Groningen.

In opvolging van mijn promotieonderzoek heb ik meer aandacht besteed aan studies naar het ontstaan van hartfalen tijdens of kort na de zwangerschap. Dit bleek echter erg lastig, omdat er maar weinig bekend is over de moleculaire aspecten van de gezonde hartfunctie in deze periode en hierdoor is het moeilijk om ziekteprocessen te identificeren. Ik ben me daarom gaan verdiepen in de werking van het gezonde hart tijdens de zwangerschap met het doel om uiteindelijk ook beter te kunnen begrijpen hoe hartspieraandoeningen kunnen ontstaan in deze periode en hoe deze beter behandeld kunnen worden. Het verband tussen de genetische achtergrond van een persoon en omgeving zijn bepalend voor het ontstaan en het verdere verloop van mogelijke ziekten. 

Sinds begin 2022 werk ik in het Maastricht UMC+ als assistant professor waar ik mijn onderzoek voortzet met meer aandacht voor het verband tussen metabole afwijkingen van het hart waardoor mogelijk hart- en vaatziekten kunnen ontstaan tijdens of kort na een zwangerschap. Hierbij gebruik ik nieuwe technieken om stukjes hartspierweefsel te maken van menselijke stamcellen om zo nog beter de hartfunctie te kunnen bestuderen. De goede contacten tussen de onderzoeksafdelingen en de kliniek maken uniek onderzoek mogelijk. Dit maakt het makkelijker dan ooit om verschillende expertises te combineren om tot nieuwe inzichten te komen.

Naast mijn werk als onderzoeker ondersteun ik jonge onderzoekers bij het vormen van hun loopbaan als bestuurslid van Young@Heart. Dit is een onderdeel van de Dutch CardioVascular Alliance (DCVA) dat zich richt op talentontwikkeling van jonge onderzoekers (bijv. promovendi en jonge postdocs) van alle Nederlandse universiteiten. Zo willen we het makkelijker maken om jonge onderzoekers wegwijs te maken in de academische mogelijkheden in binnen- en buitenland.